z książką przez świat- książki i podróże: Praga 2012, Czechy część 2

piątek, 22 czerwca 2012

Praga 2012, Czechy część 2

Jeżeli już poczuliście w poprzedniej części mojej relacji klimat Pragi, to zapraszam tym razem na Hradczany.

To część Pragi znajdująca się na prawym brzegu Wełtawy. Chyba najpopularniejsza część Pragi, która jest koniecznym miejscem do zwiedzenia dla każdego turysty. Nie powiem, żeby nie było widać tego po ilości turystów, bo ci oczywiście zwiedzają miasto tłumnie i są w każdym miejscu w centrum. Ale nie powinnam tutaj mieć żadnych wyrzutów, bo w końcu sama byłam jedną z niedawno zwiedzających i również byłam częścią tego tłumu.

Hradczany to najstarsza, najpopularniejsza i najpiękniejsza część stolicy czeskiej. To właśnie tam znajduje się największy zamek na świecie (został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa jako zamek zajmujący najwięcej powierzchni na świecie) . Dawniej mieszkali tam królowie czescy, jednak teraz rezyduje tam prezydent Czech. Na Hradczanach znajduje się nie tylko zamek. Jest to cały kompleks.

Kupując bilet mamy dwie opcje. Pierwsza czyli trasa krótsza <Stary pałac królewski, Bazylika świętego Jerzego, Złota Uliczka i Katedra św. Wita.> oraz trasa dłuższa <Katedra św. Wita, Stary Pałac Królewski, wystawa Historia Zamku Praskiego, Bazylika św. Jerzego, Złota Uliczka z wieżą Daliborką, Galeria Obrazów Zamku Praskiego, Wieża Praochowa,>.

Najpopularniejszą częścią całego kompleksu jest katedra św. Wita. To przepiękna gotycka budowla, której nie da się uchwycić na zdjęciu. Jest tak duża, że chyba nawet najlepszy obiektyw nie jest w stanie jej objąć. Wszystko przez to, że kolejny budynek jest za blisko. Katedra w środku jest ogromna i robi niesamowite wrażenie. Bardzo dużo kolorowych witraży i złotych rzeźb dodaje uroku temu niezwykłemu kościołowi. Wszystkich, którzy wierzą, że katedrę można zwiedzić za darmo ostrzegam- na mszy za robienie zdjęć czy też chodzenie po prostu kulturalnie wypraszają ze świątyni. Oczywiście we mszy udział można tam wziąć za darmo.

Kolejnym punktem na mojej trasie zwiedzania <przeszłam tą krótszą> była Bazylika św. Jerzego. Z zewnątrz miała charakterystyczny pomarańczowy kolor a w środku zupełnie inna bajka. Surowy, kamienny wystrój, dość mało miejsca . W centralnej części bazyliki znajduje się kaplica św. Ludmiły. Z tą kobietą wiąże się ciekawa legenda. Jej ukochany był o nią tak zazdrosny, że z miłości zabił Ludmiłę, aby żaden mężczyzna nie mógł na nią patrzeć. Później został za to zamknięty w więzieniu i miał zrobić rzeźbę przedstawiającą ukochaną. Tą rzeźbę zobaczyć możemy właśnie w kapicy św. Ludmiły.

Zwiedziłam także pałac hradczański. W środku na samym początku wielka sala na popisy rycerzy konnych. Dalej mniejsza sala, gdzie zbierali się ludzie ci ważni i ci mniej ważni, aby głosować lub też tylko się przyglądać. Naokoło dużo portretów władców czeskich. Ogólnie właściwie bez rewelacji-bardzo dużo ludzi, mało miejsca. Mało co widziałam, gdyż bardziej skupiałam się nad tym, aby nie zostać rozgnieciona przez tłum idący w dwie strony i pchający się na wszystko i wszystkich.

Punktem praktycznie obowiązkowym dla każdego zwiedzającego Pragę jest Złota Uliczka. Jej nazwa pochodzi od tego, że mieszkali na niej chemicy, którzy mieli robić złoto z innych materiałów. Uliczka jest dość krótka i bardzo rozczarowująca dla tego, kto wyobraża ją sobie jako naprawdę królewską. A ze mną właśnie tak było. Na miejscu okazało się, że jedyne co widzę, to mnóstwo ludzi i mini domki po prawej stornie. Nawet nie wchodziłam do co poniektórych bo po prostu nie było miejsca. Jednak kilka odwiedziłam i zdecydowanie było warto. Jeden szczególnie mnie zauroczył- sklepik z wyrobami kosmetycznymi. Jakby nie ceny, to pewnie kilka godzin bym tam siedziała i wybierała jakieś balsamy, kremy do rąk i żele pod prysznic. Z drugiej strony uliczki znajduje się wieża Daliborka. Zrobione jest tam obecnie muzeum narzędzi tortur. Oj robi wrażenie!